هر چيز برابر او فرو افتاده و خوار است، و همه بدو ايستاده و برقرار. بى نيازى هر تهيدست است، و عزت هر خوار. نيروى هر ناتوان، و پناه هر اندوهبار. هر كه سخن گويد، سخن او شنود، و هر كه خاموش باشد نهان او داند. هر كه زنده باشد، روزى اش با اوست

و هر كه بميرد، بازگشتش بدوست

.

.

.

.

.

کاش فهمیده باشی چقدر دوستت داشتم ، هر چند توی صورت معصومت میشد دید اونقدر بزرگ شدی که محبت رو بفهمی

.

.

گریه کردن خیلی آسون شده

دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند
.
.
.
فقط یه بخش جزئیش بیشتر نیست

هم ذات پنداری اغراق شده

انتظار رو خیلی جاها میشه دید ولی بعضیاشون شیرینترن

.

.

.

.

پ.ن : حالا هی از من بپرس واسه چی میشمری ببین یه جاهایی لازمه

ایضا : عکسو اینجا دیدم